แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบและกึ๋นของลูกเองแม่คงสอนให้ลูกเรียนเก่งไม่ได้ลูกต้องอยากรู้อยากเข้าใจในบทเรียนด้วยตัวของลูกเองแม่คงสอนให้ลูกเกรดสี่ทุกวิชาไม่ได้เพราะแม่เองก็ไม่เคยได้เกรดสี่สักวิชา แฮ่ๆแม่อยากให้ลูกคิด และมองโลกในแง่ดีอย่าคิดว่าใต้ฟ้านี้มีแต่เรื่องทำไม่ได้ เป็นไม่ได้หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดีแม่อยากให้ลูกหัดฝันเมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน หรือความฝันลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียงไหนแม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงามจงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่นและจงเป็นคนแรกที่ให้กำลังใจ และชื่นชมแม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใครอย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใครแม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝนเพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ลูกจะได้รับวิตามินดีและภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตาแม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวันอย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทแมงลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอแม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรักยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆอาจจะดูเหมือนคนบ้าแต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆแม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทนลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆอย่างที่ลูกหวังไว้อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจอย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลังแม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูงไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้าเพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุขแต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูกคนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆไม่เป็นหรอก เจ้าเอยไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋าไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วงอย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทันอย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆอีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ยไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุงลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว
1. ความรักที่แท้จริงก็เหมือนกับเกมจิ๊กซอร์ชิ้นส่วนทั้งหมดจะสามารถค้นพบตัวเองได้ก็ต่อเมื่อแต่ละชิ้นสามารถหาชิ้นที่ "ใช่" สำหรับตัวมันเอง
2. รบกวนคุณใช้เวลาในการอ่านและคิดตาม เพียง 2-3 นาทีเท่านั้น โปรดอย่าเก็บคำสอนนี้ไว้คนเดียวมิเช่นนั้นมนตราที่ส่งมานี้จะจากคุณไปภายใน 96 ชั่วโมง แล้วคุณจะได้พบกับสิ่งประหลาดมหัศจรรย์ที่คุณจะยินดีมาก
ข้อแนะนำในการดำเนินชีวิต
1. ระลึกเสมอว่าการจะได้พบความรักและความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ก็ต้องประสบกับความเสี่ยงอันมหาศาลดุจกัน
2. เมื่อคุณแพ้ อย่าลืมเก็บไว้เป็นบทเรียน
3.จงปฏิบัติตาม 3Rs
ก. เคารพตนเอง (Respect for self) หากเราไม่เคารพตัวเองแล้วใครจะเคารพเราจงพึงสังวรณ์ไว้ข. เคารพผู้อื่น (Respect for others) เมื่อเราเคารพตัวเองแล้วเราต้องเคารพคนอื่นด้วยค. รับผิดชอบต่อการกระทำของตน (Responsibility for all your actions) หากเราไม่รับผิดชอบต่อการกระทำของเราแล้วใครจะมาเคารพเรารับผิดแทนเรา
4. จงจำไว้ว่าการที่ไม่ทำตามใจปรารถนาของตนบางครั้งก็ให้โชคอย่างน่ามหัศจรรย์
5. จงเรียนรู้กฎ เพื่อจะทราบวิธีการฝ่าฝืนอย่างเหมาะสม
6. จงอย่าปล่อยให้การทะเลาะเบาะแว้งด้วยเรื่องเพียงเล็กน้อยมาทำลายมิตรภาพอันยิ่งใหญ่ของคุณ
7. เมื่อคุณรู้ว่าทำผิด จงอย่ารอช้าที่จะแก้ไข
8. จงใช้เวลาในการอยู่ลำพังผู้เดียวในแต่ละวัน
9. จงอ้าแขนรับการเปลี่ยนแปลง แต่อย่าปล่อยให้คุณค่าของคุณหลุดลอยจากไป
10. จงระลึกไว้ว่า บางครั้งความเงียบก็เป็นคำตอบที่ดีที่สุด
11. จงดำเนินชีวิตด้วยความซื่อสัตย์สุจริตเพื่อที่ว่า เมื่อคุณสูงวัยขึ้นและคิดหวนกลับ คุณจะสามารถมีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำลงไปได้อีกครั้ง
12. บรรยากาศอันอบอุ่นในครอบครัวเป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิต
13. เมื่อเกิดขัดใจกับคนที่คุณรักให้หยุดไว้แค่เรื่องปัจจุบันอย่าขุดคุ้ยเรื่องในอดีต
14. จงแบ่งปันความรู้เพื่อเป็นหนทางก้าวสู่ความเป็นอมตะ
15. จงสุภาพกับโลกใบนี้
16. จงหาโอกาสท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่าง ๆ ที่คุณไม่เคยไปอย่างน้อยก็ปีละครั้งเพื่อทำการลบความคิดแบบเก่า ๆ ออกบ้าง
17. จำไว้ว่า ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุด คือความรักมิใช่ความใคร่
18. จงตัดสินความสำเร็จของตนด้วยสิ่งที่ต้องเสียสละ
19. จงเข้าใกล้ความรักด้วยการปล่อยวาง
โปรดส่งมนตรานี้ต่อ ๆ ไป อย่างน้อย 5 คนแล้วชีวิตของคุณจะดีขึ้นตามลำดับ
0 - 4 คน : ชีวิตของคุณจะดีขึ้นเล็กน้อย5 - 9 คน : ชีวิตของคุณจะเป็นไปตามที่คุณต้องการให้เป็น10 - 14 คน : คุณจะพบสิ่งที่ทำให้คุณประหลาดใจอย่างน้อย 5 อย่างในอีก 3 สัปดาห์ข้างหน้า15 คนขึ้นไป : ชีวิตคุณจะดีขึ้นอย่างหน้ามือเป็นหลังมือและทุกสิ่งที่คุณฝันไว้จะเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมามากกว่านี้ชีวิตคุณจะสมหวัง ทั้งในด้านคนที่รัก เพื่อนฝูง มิตรสหาย อ่านกันให้ดีๆ นะมีประโยชน์มาก"แม้ความผูกพันจะเกิดเพราะความใกล้ แต่เชื่อเถอะว่าความไกล ก็ไม่อาจทำลายความผูกพัน ระหว่างใจของกันและกันได้"ผู้ชายอาไร้...น่ารักชะมัด
สองสามวันก่อน แม่ป่วย...ผู้หญิงใจแข็งคนนั้น ยืนกรานว่าจะไม่ไปโรงพยาบาลโดยเด็ดขาดเธอกินยาจีน พักผ่อนอยู่บ้านเสียงบ่นของแม่...หายไปกลับมีเสียงของใครอีกคนขึ้นมาแทน...เสียงของพ่อพ่อที่ปกติแล้วลูกๆทุกคนลงมติว่า...ดุ และ เงียบขรึมวันนี้พ่อกลายเป็นผู้ชายขี้บ่นไปซะแล้ว...พ่อบ่นทั้งวันและทุกวันเรื่องที่บ่นก็มีอยู่เรื่องเดียว...บ่นแม่พ่อบ่นว่า แม่ไม่ยอมไปหาหมอแต่...คนขี้บ่นนี่แหละที่ไปปรึกษาเภสัชกรที่ร้านขายยาซื้อหายาอมแก้เจ็บคอ ยาแก้ไข้ที่แม่ใช้ประจำมาวางไว้ให้ข้างเตียงพ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆข้างนอกกินเป็นกิจวัตรบ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้านแต่...พ่อก็สั่งเมณี่ไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากินที่บ้านเพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียวแม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อทั้งๆที่เมณี่ก็ว่ากับข้าวอร่อยดีแต่...พ่อกลับว่า วันนี้เชฟฝีมือตก ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปากแม่แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อยบ่น...อยากกินแครกเกอร์กับโกโก้ร้อนแต่...ของแห้งที่บ้านหมด รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วยพ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียดการเดินซูเปอร์มาเก็ตบอกลูกๆว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะพวกเราอมยิ้มผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้ต้องอ้างยังโน้นยังงี้แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้าคนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์เฮ้อ...พ่อ...มีโรคประจำตัว...โรคหัวใจพ่อต้องเดินช้าๆ เพราะไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไปแต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้มข้าวต้มซองชนิดมีกับพร้อมปรุงถูกพ่อกวาดมาทุกชนิดเครื่องข้าวต้ม...ทั้งผักดอง ผักกระป๋องพ่อหยิบทุกขวดทุกกระป๋องมาอ่าน...หายี่ห้อที่แม่ชอบความจริงจะสั่งเมณี่ไปหาซื้อน่าจะง่ายกว่านะแต่พ่อก็เลือกที่จะทำเองเพราะพ่อเลือกของเหล่านั้น...ด้วยความรักเมณี่ทำได้แค่เข็นรถตาม...แต่แค่นี้ก็ยากแล้วนะเพราะเข็นตามไม่ทันสักทีถ้าเทียบกับใจที่ไปถึงชั้นวางขวดผักดองเรียบร้อยแล้วของผู้ชายตรงหน้าหลังที่เริ่มคุ้มงอตามวัยของพ่อนำอยู่ข้างหน้าหน้าลิ่วๆตาของพ่อ...ที่มีไว้มองผู้หญิงคนเดียวในชีวิตมองหาแต่สรรพสิ่งที่เหมาะกับแม่ณ วินาทีนั้นเมณี่อิจฉา...อิจฉาผู้หญิงที่นอนป่วยอยู่ที่บ้านอิจฉาแม่ตัวเองเพราะพ่อที่ลูกๆคุ้นเคย คือผู้ชายที่ไม่เคยแคร์ใคร...กับลูกๆ...เรารู้...พ่อรักเพราะพ่อแสดงออกกับเราเสมอหากกับแม่...พวกเราเพิ่งรู้...พ่อห่วงแม่มากมายคงเพราะปกติเราเห็นแต่แม่ที่คอยดูแลพ่อโรคประจำตัวพ่อเยอะแยะนี่นาแม่...ซึ่งเป็นผู้หญิงที่แข็งแรงอึด...ในสายตาพวกเรายามเมื่อได้รับการดูแลจากพ่อดูเหมือนจะซึ้งไม่ต่างจากเราคนซึ่งร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดยี่สิบห้าปีดูแลกันและกันยามป่วยไข้คงไม่มีอะไรน่าชื่นใจไปกว่านี้แล้วมั้ง====================เมณี่หันมามองรอบตัวสักวันข้างหน้า...ยามเมื่อชีวิตได้ผ่านวันเวลาทั้งความสุข ความทุกข์ ความโศกจะมีใครสักคนมั้ย...ที่ยืนข้างๆเมณี่ดูแล...ยามที่เมณี่ป่วยไข้จะมีใครสักคนมั้ย...ที่จำได้กับแค่แครกเกอร์ยี่ห้อโปรดของเมณี่จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ยอมเดินฝ่าฝูงคนพลุกพล่านที่ตัวเองแสนเกลียดเพียงเพื่อเครื่องกระป๋อง...ที่อยากจะเลือกสรรแต่สิ่งดีๆเพื่อคนอันเป็นที่รักจะมีใครสักคนมั้ย...ที่ส่งยาอมแก้เจ็บคอให้เมณี่พร้อมกับบอกว่า'คราวก่อนเจ็บคอ กินแล้วหาย นี่ยังเหลือ เอาไปกินสิ'ทั้งๆที่ยาอมหลอดนั้น มันยังไม่ได้แกะ!!!ผู้ชายที่เก็ก...รักษาฟอร์มแม้แต่กับคนใกล้ตัวใกล้ใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น